تحلیل و بررسی هسته تورم و رابطه آن با رشد اقتصادی در ایران

تورم را می توان شناخته شده ترین معضل اقتصادی در میان مردم کشورهای در حال توسعه همچون ایران دانست. مردم به خوبی تأثیر منفی تورم را بر رفاه اقتصادی و کاهش قدرت خرید خود لمس می کنند و خواستار مهار قیمت ها و دست کم ثبات درآمد واقعی خود هستند. تورم با اثرگذاری بر رشد اقتصادی، سرمایه گذاری، اشتغال، توزیع درآمد و ثروت و حتی شرایط سیاسی و اجتماعی یک کشور، می تواند تمامی شئونات آن کشور را تحت تأثیر قرار دهد. از این رو، هدفگذاری تورم روی یک شاخص با ثبات و پایدارتر تورم می تواند به عنوان یکی از اهداف مهم تلقی شود. هسته تورم می تواند نقش یک شاخص پایدار را به خوبی بازی کند. در این پژوهش به منظور برآورد شاخص هسته تورم در ایران طی سالهای 1385-1338 از روش روند مشترک استفاده خواهد شد و به ارزیابی این شاخص پرداخته می شود. در این روش اثر شوک های دائمی و گذرا بر متغیرهای الگو مورد بررسی قرار می گیرد. سپس برای بررسی رابطه علیت گرنجری بین رشد اقتصادی و هسته تورم در ایران از روش نیز تودا و یاماموتو استفاده می شود. نتایج بدست آمده حاکی از این امر است که فرایند تورمی در ایران پدیده ای پولی است و شاخص هسته تورم بدست آمده از روش روند مشترک، خصوصیات یک شاخص هسته تورم مطلوب را دارا می باشد. بررسی شوک های الگو نشان می دهد هرگاه افزایش موقتی در درآمدهای نفتی کشور رخ دهد، موجب افزایش ناگهانی تورم می شود. یک شوک گذرای مثبت در درآمد نفتی با یک شوک گذرای منفی در تولید همراه است. رابطه علیت گرنجری نیز نشان می دهد که رابطه ای بین رشد اقتصادی و هسته تورم در ایران وجود ندارد.